۱۳۹۰ خرداد ۲۱, شنبه

دل گفته ست وخاطره ها


این برگه ها رو دوست داشتم !
گذاشتم تو بلاگ
یکم عین ذهنم قاطیه !
اما اینا موند و ذهنم قاطی تر شد ...
به هم ریخته تر شد ...
خسته تر شد ...
 
خاطره ها و روزا تو ذهنم ثبتن ...
اما بالاخره فراموش میشن
تاریخ ها فراموش میشن ...
چون خاطره ها و روزای جدید میان
و بالاخره میرن ...
با تلخی و شیرینی شون
بالاخره میرن ...
تنها داغشون رو قلب میمونه ...
و غمشون تو سینه ...
و یادشون تو دل ...


مرسی سر زدین
ممنون ...

۱۱ نظر:

ناشناس گفت...

یعنی می خوای بگی زبان رو 100 میزنی؟
مردم پا درسن این داره خط خطی می کنه
:دی :پی

عاشق حسین گفت...

شایان جان ! مرسی از نظرت.

نه عزیزم این لیریک یه آهنگه !
یه آهنگ که واسه جی ها خونده شده ...
I Do ... - Back Home
این آلبوم مال گروه Westlife که تقریبا همه آهنگاش در مورد همجنس گراهاست.
us against the world هم ماله این آلبومه.
من آهنگاشو خیلی خیلی دوست دارم ...

راستی من از این رمزاتون زیاد سر درنمیارم ! اینا یعنی چی؟!

عاشق حسین گفت...

آهان! منظورت D: و P: ؟؟

عزیزم زبون درازی کار خوبی نیست ! :دی !!!! D: !

mr. X گفت...

این دوران میگذره!!! ولی این یادگاری ها رو نگه دار!
تو عکس اولیه نوشتی سپهر؟!!!!!!! کیه ها !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
نکنه از بس درس خوندی قاط زدی؟!!!!!!

مهرداد گفت...

سلام حسین جان
بابا اینقد درس نخون
یه کم هم بیا پیش ما :-)))

عاشق حسین گفت...

احمدجان !
اونم یه داغ بود رو دلم ...
:"(

قاطی که کردم !
اما نه از درس ! درس کجا بود ؟! :)

پویا گفت...

دو تا دفتر صد برگ دارم از گذشته ها.
یکی از اولین روز های عوض شدنم و دیگری تا آخرین روزهای یه تغییر که زندگیم رو عوض کرد.
دفتر هایی پر خط خطی. دفترهایی پر نوشته های عنان گسیخته.
فقط گاهی وقت ها توان باز کردن و ورق زدن و خوندنشون رو دارم.
ولی بی نهایت ارزشمندن حتی اگه بی نهایت درد توشون باشه.
اون دفتر ها پر کلماتی اند که یه ارتباط مستقیم دارن با قلبم ، با قعر خاطراتم ، با احساسم.
مواظب نوشته هات باش .

raaz گفت...

حالا ph دلت چقدر شد ؟

مهرشاد گفت...

همیشه خط خطی کردن رو دوست داشتم
هر وقت یه کاغذ می ذارم جلوم واسه درس خوندن امکان نداره نطف اون برگه حالت روحی اون روزم رو نشون نده! پر از شعر پر از کلمه...یه جورایی آدم رو خالی می کنه...خیلی این کارو دوست دارم...خیلی...:)
این عکس ها منو برد به یه فضای دیگه...

ناشناس گفت...

خظ قشنگی داری...

ادی گفت...

سلام حسین جان
اولا خیلی واسم جالبه که تونستی هم خودت باشی هم دینتو داشته باشی، این خیلی نکته مثبتیه، واقعا بهت تبریک می گم
دوما راست میگی، برخی دست نوشته ها واسه آدم خاطره ست، منم گاهی بعضیاشونو نگه می دارم.
موفق باشی